معرفی محبوب ترین غذاهای چینی که نباید از دست دهید!

سفر به چین فقط گردش میان دیوار بزرگ و معابد باستانی نیست؛ سفر به دنیایی از طعم‌هایی است که رسپی قرن‌ها تاریخ را در خود جای داده‌اند. از رستوران‌های شلوغ شانگهای تا غذاخوری‌های سنتی پکن، هر وعده غذایی در چین حکایتی از ترکیب هنر و ذائقه است. با بیش از ۴۰ هزار رستوران چینی فقط در آمریکا، این آشپزی نه‌تنها جهانی شده، بلکه به بحثی همیشگی میان طرفداران و منتقدان تبدیل شده است. آیا تا به حال دلتان خواسته بدانید پشت منوهای پرازدحام رستوران‌های چینی چه غذاهایی ارزش امتحان کردن دارند؟ در این مقاله شما را با معروف‌ترین غذاهای چینی، از پکن‌داک گرفته تا دیم‌سام‌های هونگ‌کنگی آشنا می‌کنیم. اگر به دنبال راهنمایی حرفه‌ای برای انتخاب بهترین غذا‌ها در سفر به چین هستید، سفرهای پایتخت همراه شماست تا هر لقمه را به تجربه‌ای تبدیل کند که استانداردهای سفرتان را بالا می‌برد.

آداب غذا خوردن به سبک چینی

در چین، غذا خوردن فراتر از سیر کردن شکم است. غذا خوردن در چین یک هنر اجتماعی با قواعد خاص است که تمام مردم چین آن‌ها را از دوران کودکی یاد می‌گیرند. در چین، هر وعده غذایی نمایشی از تاریخ و فرهنگ است. چینی‌ها از چاپستیک نه فقط به عنوان ابزار غذا خوردن، بلکه به عنوان نمادی از سنت استفاده می‌کنند. این چوب‌های باریک که گاهی از عاج یا بامبو ساخته می‌شوند، مهارت خاصی می‌طلبند.

در شمال چین، نودل گندم پایه اصلی غذاست، در حالی که جنوبی‌ها برنج را ترجیح می‌دهند. اما یک چیز در تمام چین ثابت است: کاسه شخصی برنج. ظروف بزرگ غذا، ظروف خورش‌ها و گوشت‌ها در وسط میز قرار می‌گیرند و همه به‌صورت اشتراکی از آن‌ها می‌خورند. این سبک غذا خوردن نه‌تنها صمیمیت ایجاد می‌کند، بلکه امکان چشیدن طعم‌های متنوع را فراهم می‌سازد.

در رستوران‌های چینی، میزهای گرد با صفحه‌های چرخان رایج است. این طراحی هوشمندانه باعث می‌شود همه به راحتی به غذا دسترسی داشته باشند. چرخاندن صفحه به سمت دیگران نشانه ادب است، اما توقف ناگهانی آن بی‌احترامی محسوب می‌شود. 

آشپزی چینی گاهی برای خارجی‌ها شوکه‌کننده است. از پای مرغ و روده گرفته تا قورباغه و مار هر چیزی در منوی غذاهای محلی دیده می‌شود. اما نگران نباشید، رستوران‌های بین‌المللی معمولاً گزینه‌هایی مانند مرغ کونگ پائو یا برنج سرخ‌شده سرو می‌کنند.

برخلاف فرهنگ غربی، روی میز غذای چینی‌ها سس سویا، سرکه برنج و رب چیلی جای نمک و فلفل را گرفته است. این سس‌ها نه‌تنها تکمیل‌کننده طعم غذا هستند، بلکه به سلامتی هم کمک می‌کنند.

رستوران‌های چینی پر از صدای مکالمه و بوی غذاهای دودی هستند. این شلوغی بخشی از تجربه غذاخوری در چین است. اخیراً برخی شهرها مصرف دخانیات را در رستوران‌ها ممنوع کرده‌اند، اما هنوز هم فضای این مکان‌ها پرجنب‌وجوش است. 

اگر یک چینی از غذای خود به شما تعارف کند، این کار را به نشانه دوستی یا احترام انجام داده است. در فرهنگ چینی، تقسیم غذا راهی برای ایجاد ارتباط عمیق‌تر است. پس اگر کسی برایتان مرغ شیرین و ترش یا بشقابی از دیم‌سام گذاشت، با لبخند تشکر کنید.

معرفی معروف ترین غذاهای چینی

در ادامه به معرفی معروف‌ترین غذاهای چینی می‌پردازیم.

دامپلینگ چینی (Dumpling)

دامپلینگ (Dumpling) یکی از محبوب‌ترین غذاهای چینی است که قدمتی ۱۸۰۰ساله دارد و در جشن‌هایی مانند سال نو چینی جایگاه ویژه‌ای به خود اختصاص داده است. این غذا نخستین بار توسط ژانگ ژونگ، پزشک مشهور چینی، برای بهبود طعم گوشت‌های منجمد اختراع شد. دامپلینگ در واقع نوعی پیراشکی است که از خمیر نشاسته‌ای مانند آرد یا سیب‌زمینی تهیه می‌شود و با مواد مختلفی مانند گوشت، سبزیجات، میگو یا حتی شیرینی پر می‌گردد.

در مناطق شمالی چین، این غذا نماد خوش‌یمنی و فراوانی است و در شب سال نو، همراه با شکر قهوه‌ای، خرما و بادام‌زمینی سرو می‌شود. امروزه روش‌های متنوعی برای پخت دامپلینگ وجود دارد؛ برخی آن را سرخ‌کرده، برخی بخارپز و بعضی دیگر آب‌پز میل می‌کنند. همچنین، ترکیبات داخل آن بسته به سلیقه و مواد اولیه موجود می‌تواند متفاوت باشد، (گوشت چرخ‌کرده و سبزیجات تا پنیر و میوه). این غذای لذیذ نه‌تنها در چین، بلکه در کره نیز طرفداران زیادی دارد و به‌عنوان یک خوراک بین‌المللی شناخته می‌شود.

خوراک مرغ کونگ پائو (Kung Pao Chicken)

خوراک مرغ کونگ پائو بی‌تردید در میان محبوب‌ترین غذاهای سنتی چینی قرار دارد که با طعمی خاص از ترشی، شیرینی و تندی ملایم شناخته می‌شود. این غذا نه‌تنها در میان مردم چین جایگاه ویژه‌ای دارد، بلکه مزه آن برای بسیاری از گردشگران و حتی ایرانی‌ها هم دل‌پذیر است. ترکیب مزه‌ها و مواد به‌کاررفته در این خوراک باعث شده تا مرغ کونگ پائو یکی از غذاهای مرجع در آشپزی چینی تلقی شود.

در تهیه این خوراک، تکه‌های بدون استخوان مرغ که از پیش مرینت شده‌اند، همراه با بادام‌زمینی تفت‌داده‌ می‌شود، فلفل چیلی خشک‌شده و فلفل سبز در حرارت بالا سرخ می‌شوند. این ترکیب، طعمی تند، تازه و ترد به غذا می‌بخشد و بافت مواد به‌خوبی حفظ می‌شود. سس مخصوص مورد استفاده در این خوراک شامل ترکیبی از شیرینی ملایم و مقدار کمی سیر له‌شده است که عطر و طعمی دلپذیر به غذا می‌افزاید.

اردک کبابی پکنی (Peking Roasted Duck)

اردک کبابی پکنی یکی از معروف‌ترین و خوشمزه‌ترین غذاهای ملی چین است که در رستوران‌های سراسر این کشور سرو می‌شود. روش پخت این غذا به دو شیوه متفاوت انجام می‌گیرد: برخی رستوران‌ها اردک را به‌صورت کامل و سالم کباب کرده و سرو می‌کنند، درحالی‌که برخی دیگر گوشت آن را پس از کباب شدن به برش‌های نازک تقسیم کرده و به مشتری تحویل می‌دهند.

نکته کلیدی در تهیه اردک کبابی پکنی، برشته‌ شدن کامل پوست آن تا حدی است که رنگ تیره و بافت تردی پیدا کند. این غذا که از جمله غذاهای رسمی و اصیل چینی محسوب می‌شود، با سس لوبیای شیرین، سیر له‌شده کبابی و یا سویا سس سرو می‌گردد.

نودل (Noodles)

نودل یکی از غذاهای سنتی چینی است که محبوبیت جهانی دارد و در فهرست غذاهای پرطرفدار بسیاری از کشورها دیده می‌شود. نکته جالب درباره نودل این است که حتی اگر ذائقه فردی با غذاهای چینی سازگار نباشد، باز هم نودل می‌تواند انتخابی خوش‌خوراک برای او باشد. این غذا در سبک‌های مختلفی تهیه می‌شود و با مواد اولیه متنوعی ترکیب می‌گردد. در اکثر رستوران‌های چینی می‌توان نودل را طبق ذائقه شخصی با طعم و ترکیب مورد علاقه سفارش داد.

اگر نودل همراه با سبزیجات بخارپز باب میل شما نیست، طعم‌های متعددی وجود دارد که بر پایه گوشت تهیه می‌شوند. نودل‌هایی مانند ژانگ میان که با گوشت تکه‌ای یا چرخ‌شده پخته می‌شوند، برای کسانی که به غذاهای گوشتی علاقه دارند، ترکیبی لذیذ هستند. ترکیب نودل با گوشت، سبزیجات و ادویه‌های چینی، طعمی خاص ایجاد می‌کند که هم مغذی است و هم سیرکننده.

نودل اژدها

یکی از خوراک‌های پرطرفدار و خاص در منوی غذاهای چینی، نودل اژدهاست. این غذای مقوی، ترکیبی است از نودل، تکه‌های مرغ، کدو، هویج، و ادویه‌هایی مانند پودر سیر و فلفل که در کنار هم طعمی آتشین و انرژی‌بخش به وجود می‌آورند. این نودل نام خود را از تندی قابل‌توجه فلفل قرمز گرفته و به همین دلیل به آن لقب «اژدها» داده‌اند.

نودل اژدها به شکل یک سوپ داغ سرو می‌شود و با گشنیز تازه تزیین می‌گردد. این تزیین ساده اما خوش‌عطر، طعم نهایی غذا را تکمیل می‌کند. از نظر ترکیب مواد، این غذا هم پروتئین دارد و هم فیبر، و در عین حال بافت نودل نرم و دلپذیر باقی می‌ماند. نودل اژدها نماینده‌ای از آشپزی پرحرارت چین است که با اولین قاشق، گرمایی دلچسب به مخاطب منتقل می‌کند.

چیکن چامین (Chicken Chow Mein)

چیکن چامین یکی از محبوب‌ترین غذاهای چینی است که بر پایه رشته‌فرنگی سرخ‌شده تهیه می‌شود. این غذا با ترکیبی از نودل‌های نرم، تکه‌های گوشت، پیاز، فلفل سبز و پیازچه، طعمی لذیذ و اشتهاآور دارد. روش پخت آن به این صورت است که ابتدا نودل‌ها را تا ۹۰ درصد در آب جوش می‌پزند، سپس پس از خنک شدن، آن‌ها را با مواد دیگر تفت می‌دهند تا به رنگ طلایی زرد و بافتی عالی برسند. 

چیکن چامین نه‌تنها یک غذای اصلی در وعده شام، بلکه به‌عنوان میان‌وعده دیروقت نیز تناول می‌شود. تنوع در مواد اولیه و امکان اضافه کردن سبزیجات مختلف، آن را به یک گزینه مناسب برای همه ذائقه‌ها تبدیل کرده است. با توجه به محبوبیت جهانی چیکن چامین، این غذا در بسیاری از رستوران‌های آسیایی سرو می‌شود و به‌راحتی می‌توان آن را در خانه نیز تهیه کرد.

برنج سرخ شده یانگژو (Yangzhou Fried Rice)

برنج سرخ شده یانگژو به‌عنوان سلطان بی رقابت غذاهای چینی شناخته می‌شود که اصالت آن به استان جیانگ‌سو بازمی‌گردد. این غذای نمادین، ترکیبی لذیذ از برنج دانه بلند، تخم‌مرغ طلایی، ژامبون خوش‌عطر، میگوی تازه و نخودفرنگی آبدار است که در کنار هم هارمونی رنگ‌ها و طعم‌های دلپذیری خلق می‌کنند. نکته جالب در پخت این غذا، استفاده هوشمندانه چینی‌ها از مواد باقیمانده است که فلسفه صرفه‌جویی در فرهنگ آشپزی آن‌ها را نشان می‌دهد.

در روش سنتی، ابتدا مواد را در روغن داغ تفت می‌دهند تا عطر آنها کاملاً آزاد شود، سپس برنج پخته شده را همراه با آب مرغ یا آب ساده به ترکیب اضافه می‌کنند تا بافت نرم و طعمی یکدست پیدا کند. این غذا به‌خصوص در فصول بهار و پاییز محبوب است و به‌عنوان یک وعده کامل یا همراه غذا سرو می‌شود. تنوع پذیری بالای این برنج باعث شده تا با اضافه کردن موادی مانند هویج، سیب‌زمینی یا حتی تکه‌های مرغ بتوان نسخه‌های متنوعی از آن را تهیه کرد.

پنکیک پیازچه

پنکیک پیازچه یکی از غذاهای ساده اما پرطرفدار چینی است که با ترکیب مواد اولیه محدود، وعده‌ای کامل و خوشمزه ایجاد می‌کند. پایه این غذا را یک پنکیک نرم و لطیف تشکیل می‌دهد که با لایه‌ای از پیازچه تازه آراسته می‌شود. برای طعم‌دهی، از سس سویا، کمی فلفل و سرکه استفاده می‌کنند که ترکیبی از مزه‌های شور، تند و ترش را به وجود می‌آورد. این غذا نه‌تنها سریع و آسان تهیه می‌شود، بلکه به‌عنوان یک وعده سبک یا میان‌وعده، خاصیت سیرکنندگی بالایی دارد.

گوشت خردشده با طعم ماهی

این غذای چینی با نام عجیب «گوشت با طعم ماهی» یک شگفتی واقعی است. برخلاف انتظار، هیچ ماهی یا فرآورده دریایی در ترکیب آن وجود ندارد. راز این طعم لذیذ در ترکیب هوشمندانه رب لوبیا، شراب مخصوص، سس سویا و نشاسته نهفته است که با گوشت خردشده بدون چربی آمیخته می‌شود.

در روش پخت سنتی، گوشت مزه‌دار شده را با کاهو ترد، آگارهای خشک، سیر معطر و زنجبیل تازه تفت می‌دهند تا بافتی نرم و طعمی متعادل از شیرینی و تندی ایجاد شود. این غذا که به‌عنوان همراه برنج سرو می‌شود، نمونه بارز هنر چینی‌ها در خلق طعم‌های پیچیده با مواد ساده است.

فیله گوشت شیرین و ترش

فیله گوشت شیرین و ترش یکی از محبوب‌ترین غذاهای چینی است که با ترکیب مزه شیرین و ترش، حس چشایی را به وجد می‌آورد. این غذا که ابتدا با گوشت خوک تهیه می‌شد، امروزه در انواع مختلف با مرغ، گوشت گاو یا فیله‌های نازک نیز پخته می‌شود. راز طعم بی‌نظیر آن در سس مخصوصی نهفته است که از سرکه، شکر، سس سویا و گوجه‌فرنگی تهیه می‌شود و به گوشتِ آغشته به نشاسته، رنگ نارنجی مایل به قرمز و بافت براق می‌بخشد.

در روش پخت، تکه‌های گوشت ابتدا سرخ شده تا ترد شوند، سپس با سس غلیظ ترکیب می‌شوند. این غذا به‌خصوص نزد خانم‌ها و کودکان طرفداران زیادی دارد، چرا که تعادل طعم‌ها در آن به‌گونه‌ای است که به محض چشیدن، حس لذت بخشی ایجاد می‌کند. فیله گوشت شیرین و ترش نه‌تنها در چین، بلکه در منوی رستوران‌های چینی سراسر جهان به‌عنوان نمادی از آشپزی اصیل چینی شناخته می‌شود.

تخم مرغ و گوجه فرنگی

این غذای کلاسیک چینی با ترکیب تخم مرغ نرم و گوجه فرنگی آبدار در عرض چند دقیقه آماده می‌شود. برخلاف سادگی مواد اولیه (تخم مرغ، گوجه، روغن و نمک)، این غذا در فرهنگ چینی جایگاه ویژه‌ای دارد. در مناطق جنوبی چین، شیرینی قند جایگزین نمک می‌شود تا طعمی خاص ایجاد کند. 

تخم مرغ و گوجه فرنگی نه‌تنها به عنوان پیش‌غذای اشتها برانگیز، بلکه به عنوان همراه برنج نیز سرو می‌شود. آب گوجه فرنگی که با تخم مرغ ترکیب می‌شود، سسی طبیعی و خوشمزه ایجاد می‌کند که برنج ساده را به غذایی لذیذ تبدیل می‌نماید.

هات پات چینی

هات پات، این غذای نمادین چینی، بیش از یک وعده غذایی حول محور طعم‌های تند و آرامش‌بخش است. هات‌پات در یک قابلمه مسی پر از آبگوشت داغ و معطر در وسط میز قرار می‌دهند که با ترکیبی از فلفل سیچوانی، سیر و ادویه‌های خاص طعم‌دار شده است. مهمانان به انتخاب خود برش‌های نازک گوشت (معمولاً گوسفند یا گاو)، قارچ‌های محلی، توفوی نرم و سبزیجات تازه را در این سوپ جوشان می‌پزند.

دو سبک معروف هات پات چونگ‌کینگ با طعم تند و پات مسی پکن با عطر ملایم‌تر، نشان‌دهنده تنوع منطقه‌ای این غذا هستند. نکته کلیدی در طعم بی‌نظیر هات پات، آبگوشت غنی است که گاهی تا ۸ ساعت با استخوان‌ها و ادویه‌ها جوشانده می‌شود. این غذا که در اصل مخصوص فصل سرما بود، امروزه به بهانه‌ای برای گردهمایی در تمام سال تبدیل شده است.

ماپوتوفو (Mapo Tofu)

ماپوتوفو به عنوان یکی از نمادهای آشپزی سیچوان شناخته می‌شود که ترکیبی جسورانه از توفوی نرم، گوشت چرخ کرده گاو و سس تند فلفل و لوبیای تخمیر شده ارائه می‌دهد. افسانه می‌گوید این غذا در سال ۱۸۶۲ توسط چن ماپو، یک زن میخانه‌دار خلاق ابداع شد و امروزه به یکی از محبوب‌ترین غذاهای تند چینی در جهان تبدیل شده است.

کلید طعم لذیذ ماپوتوفو در سس غنی و روغنی آن نهفته است که با فلفل سیچوانی (هوآجیائو) و پیازچه تازه کامل می‌شود. توفوی لطیف در این غذا مانند اسفنجی عمل می‌کند که تمام عطر و طعم‌های تند و اومامی سس را به خود جذب می‌کند. در روش سنتی، آب گوشت قرمز داغ در آخرین مرحله به غذا اضافه می‌شود تا بافتی خامه‌ای ایجاد کند.

اسپرینگ رول چینی

اسپرینگ رول یا رول بهاری، این پیش غذای ترد و اشتها برانگیز چینی، با خمیر نازک آرد برنجی که دور ترکیبی از گوشت چرخ‌کرده، سبزیجات تازه و رب لوبیای شیرین پیچیده می‌شود، شناخته می‌شود. برخلاف تصور بسیاری، این رول‌های طلایی تفاوت اساسی با سمبوسه یا بورک دارند.

در جنوب چین، پخت اسپرینگ رول در اولین روز بهار تبدیل به یک سنت دیرینه شده است. راز تردی این غذا در سرخ کردن دقیق نهفته است؛ به طوری که باید تا رسیدن به رنگ طلایی مطلوب در روغن با حرارت متوسط سرخ شود. امروزه اسپرینگ رول نه فقط در چین، بلکه به عنوان سفیر طعم‌های آسیایی در منوی رستوران های سراسر جهان حضور دارد.

چار سیو (Char Siu)

گوشت خوک بریان شده چار سیو با آن پوسته کاراملی براق و طعم شیرین و شور خاصش، ستاره بی‌رقیب غذاهای کانتونی است. نام این غذا از روش سنتی پخت آن گرفته شده؛ «چار» به چنگال‌های فلزی اشاره دارد که گوشت در حین بریان شدن به آنها آویزان می‌شود. 

ترکیب سس مخصوص چار سیو شامل سس سویای کهنه، عسل، شکر، سس صدف و ادویه‌های مخفی است که به گوشت خوک نیمه چرب نفوذ می‌کند. طی فرآیند بریان کردن با حرارت غیرمستقیم، گوشت به بافتی نرم و آبدار با سطحی چسبناک و ترد می‌رسد. 

این غذا به سه شکل سرو می‌شود: 

• همراه با برنج بخارپز ساده
• به عنوان تاپینگ در نودل‌های تخم‌مرغی
• داخل بائوزی (نان‌های بخارپز پر شده)

چائو میِن (Chow Mein)

چائو میِن در زبان چینی به معنی «نودل سرخ‌شده» است و یکی از غذاهای اصیل و پرطرفدار چین به شمار می‌آید. در این غذا، ابتدا نودل‌ها در آب جوش پخته می‌شوند و پس از سرد شدن، همراه با گوشت‌هایی مانند مرغ، گاو، میگو یا خوک، به همراه پیاز و کرفس در تابه‌ای بزرگ سرخ می‌گردند. این روش پخت باعث ایجاد طعمی دلپذیر و بافتی خاص در نودل‌ها می‌شود.

محبوبیت چائو میِن تنها به چین محدود نمی‌شود؛ سرعت آماده‌سازی و طعم دلچسب این غذا، آن را در میان مردم کشورهای مختلف نیز رایج کرده است. منبعی در تاریخ شفاهی آشپزی چین ادعا می‌کند که این غذا نخستین بار توسط زنی به نام شان گو در استان جیانگسو تهیه شد. هدف او خلق غذایی بود که در هوای گرم فاسد نشود و امکان نگهداری آن برای مدتی بیشتر وجود داشته باشد. همین ویژگی باعث شد چائو میِن به‌تدریج در خانه‌ها و رستوران‌ها جایگاه ثابتی پیدا کند. امروزه این غذا در بسیاری از منوهای بین‌المللی دیده می‌شود و همچنان یکی از انتخاب‌های سریع و خوش‌طعم برای دوستداران غذاهای آسیایی محسوب می‌شود.

گوشت دوبار پخته (Twice-Cooked Pork)

گوشت دوبار پخته یکی از معروف‌ترین غذاهای استان سیچوان چین است که به دلیل روش پخت و طعم تند و اسموکی‌اش شناخته می‌شود. نام این غذا در زبان چینی به معنای «گوشتی که به قابلمه بازمی‌گردد» است و به فرآیند دو مرحله‌ای پخت آن اشاره دارد. ابتدا گوشت خوک به آرامی در آب جوش پخته می‌شود تا نرم شود، سپس در مرحله دوم با ترکیبی از خمیر لوبیای پهن (دوبانجیانگ)، لوبیای سیاه تخمیر شده، سیر تازه و زنجبیل تفت داده می‌شود تا عطر و طعمی عمیق و غنی پیدا کند. 

این غذا ریشه در تاریخ چین دارد و گفته می‌شود برای اولین بار توسط سو دونگ‌پو، شاعر مشهور دوران سلسله سونگ، تهیه شده است. داستان‌ها حاکی از آن است که او این روش پخت را ابداع کرد تا از هدررفت گوشت جلوگیری کند و به‌مرور، این غذا به یک غذای محبوب تبدیل شد. امروزه گوشت دو بار پخته نه‌تنها در سیچوان، بلکه در سراسر جهان به عنوان نماد آشپزی تند و پرادویه چینی شناخته می‌شود.

گوشت خوک سیچوانی (Sichuan Pork)

گوشت خوک سیچوانی یکی از غذاهای محبوب و پرطرفدار در استان سیچوان چین است که به خاطر بافت نرم و طعم تند و پرادویه‌اش شهرت دارد. در این غذا، تکه‌های نازک گوشت خوک ابتدا با ترکیب سفیده تخم‌مرغ و نشاسته آغشته می‌شوند تا هنگام پخت، تردی و آبدار بودن آن حفظ شود. سپس، این تکه‌ها در یک آبگوشت تند که مخصوص آشپزی سیچوان است، پخته می‌شوند و عطر و طعم لذیذ به خود می‌گیرند. 

این غذا به دلیل استفاده از ادویه‌های مخصوص سیچوان، مانند فلفل سیچوانی و سس‌های تند، طعمی خاص دارد که طرفداران غذاهای پرادویه را به خود جذب می‌کند. جالب است بدانید که نسخه‌ای از این غذا با گوشت گاو نیز تهیه می‌شود که همانند گوشت خوک، بافت نرم و آبدار خود را حفظ می‌کند. گوشت خوک سیچوانی نه‌تنها در چین، بلکه در بسیاری از رستوران‌های آسیایی در سراسر جهان سرو می‌شود و به عنوان نمادی از طعم‌های جسورانه و اصیل سیچوان شناخته می‌شود.

شیائولونگ بائو (Xiaolongbao)

شیائولونگ بائو، این نان‌های بخارپز جذاب، از محبوب‌ترین غذاهای مناطق جیانگسو و شانگهای محسوب می‌شوند. نام این غذای خوشمزه که به «نان سبد کوچک» ترجمه می‌شود، به روش سنتی پخت آن در سبدهای بامبویی اشاره دارد. این خوراک لذیذ با گوشت خوک پر می‌شود، اما تنوع‌های خوشمزه‌ای مانند پرکننده‌های خرچنگ، میگو، گوشت گاو یا ترکیبی از سبزیجات تازه نیز وجود دارد.

نکته جذاب شیائولونگ‌بائو، آبگوشت خوش‌عطری است که درون خمیر نازک آن محبوس شده است. برای لذت بردن از این غذا، ابتدا گوشه‌ای از خمیر را گاز بزنید و آبگوشت معطر آن را بمکید، یا با کمک نی مخصوص، این مایع خوشمزه را میل کنید.

ژاجیانگ مین (Zhajiangmian)

ژاجیانگ مین، این غذای محبوب چینی، ریشه در استان شاندونگ دارد و به یکی از نمادهای آشپزی شمال چین تبدیل شده است. پایه این غذا را نودل‌های ضخیم و جویدنی گندم تشکیل می‌دهد که با سس غلیظ و خوشمزه ژاجیانگ سرو می‌شود. این سس از ترکیب گوشت چرخ کرده با خمیر سویای تخمیر شده تهیه می‌شود که طی فرآیندی آرام تفت داده شده تا عطر و طعمی عمیق پیدا کند.

تاریخچه این غذا به دوران سلسله چینگ بازمی‌گردد، زمانی که از شاندونگ به پکن راه یافت و به سرعت به یکی از غذاهای مورد علاقه مردم تبدیل شد. امروزه ژاجیانگ‌مین نه تنها در چین، بلکه در بسیاری از کشورهای آسیایی به عنوان یک غذای سریع، مقوی و خوشمزه شناخته می‌شود. این غذا با سبزیجات تازه مانند خیار و تربچه سرو می‌شود که طعم غنی سس را متعادل می‌کنند.

ونتون سوپ (Wonton Soup)

در دنیای غذاهای چینی، ونتون‌ها جایگاه ویژه‌ای دارند. این دامپلینگ‌های ظریف با خمیر نازک ابریشمی و پرکننده مختصرشان، کاملاً با انواع دیگر دامپلینگ‌ها متفاوت هستند. هنر پیچیدن ونتون به قدری اهمیت دارد که برخی از شکل‌های آن، مانند ونتون‌های شمش مانند، نماد خوش‌یمنی و ثروت محسوب می‌شوند. ونتون‌ها با مخلوط لطیفی از گوشت خوک چرخ‌کرده یا میگوی تازه پر می‌شوند و در آبگوشتی شفاف و معطر سرو می‌گردند. این سوپ گرم‌کننده، یکی از غذاهای اصلی صبحانه در بسیاری از مناطق چین محسوب می‌شود.

بادمجان سیچوانی

بادمجان سیچوانی یکی از خوشمزه‌ترین و معروف‌ترین غذاهای گیاهی چینی است که اصالتاً متعلق به استان پرادویه سیچوان است. این غذای خوش‌عطر و تند با ترکیبی از بادمجان نرم و لطیف همراه با سس تند خمیر لوبیا، پیاز تازه، سیر معطر و زنجبیل تازه تهیه می‌شود. روش پخت این غذا طوری است که بادمجان کاملاً طعم‌دار شده و در عین حال بافت نرم خود را حفظ می‌کند.

آنچه این غذا را متمایز می‌کند، استفاده از ادویه‌جات خاص سیچوانی است که طعمی لذیذ به آن می‌بخشد. بادمجان سیچوانی نه‌تنها به‌عنوان یک غذای اصلی، بلکه به‌عنوان پیش‌غذایی اشتهاآور نیز سرو می‌شود. این غذا گزینه‌ای عالی برای گیاهخواران و تمام کسانی است که به دنبال تجربه طعم‌های اصیل و تند چینی هستند. یادگیری پخت این غذا می‌تواند دریچه‌ای به دنیای رنگارنگ آشپزی سیچوانی باشد.

خیار روغنی تند

خیار روغنی با چیلی یکی از ساده‌ترین و در عین حال خوشمزه‌ترین پیش‌غذاهای چینی است که طعمی دلپذیر دارد. در این غذا، خیارهای تازه را ابتدا به روش خاصی له می‌کنند. سپس در روغن داغ کانولا همراه با سیر تازه، زنجبیل و فلفل چیلی تفت داده می‌شوند تا عطری بی‌نظیر بگیرند.

نکته کلیدی این غذا، اضافه کردن دانه‌های کنجد بو داده در آخر کار است که هم عطر و هم طعمی خاص به آن می‌بخشد. این ترکیب ساده اما هوشمندانه، تبدیل به یک پیش‌غذای محبوب در چین شده است که هم تندی دلچسب دارد و هم طراوت خیار را حفظ می‌کند.

کاسه اِگ رول

کاسه اِگ‌رول نمونه بارز هنر چینی‌ها در ترکیب سبزیجات تازه با طعم‌دهنده‌های آسیایی است. این غذای گیاهی مقوی با هویج ترد، کلم تازه، زنجبیل معطر و سیر پرخاصیت تهیه می‌شود که با روغن کنجد باکیفیت و سس سویای اصیل طعم‌دار می‌گردد. پیازچه خردشده و دانه‌های کنجد بو داده آخرین طعم‌دهنده‌های این غذای سالم هستند.

چینی‌ها با این ترکیب هوشمندانه نه تنها غذایی کم‌کالری و سرشار از فیبر آماده می‌کنند، بلکه طعمی خاص خلق می‌کنند که طرفداران غذاهای گیاهی را مجذوب خود می‌سازد. کاسه اِگ‌رول گزینه‌ای عالی برای وعده‌های سبک شام یا ناهار است، مخصوصاً برای کسانی که به فکر تناسب اندام هستند اما نمی‌خواهند از طعم غذا بگذرند.

سخن پایانی

در میان تنوع بی‌پایان خوراکی‌های آسیای شرقی، غذاهای چینی جایگاه ویژه‌ای دارند و از گذشته تاکنون با ذائقه‌های گوناگون در سراسر جهان ارتباط برقرار کرده‌اند. از دامپلینگ‌های دست‌ساز گرفته تا خوراک‌های دریایی پرادویه، هر غذا بخشی از فرهنگ و تاریخ غنی این کشور پهناور را روایت می‌کند. شناخت این خوراک‌ها، نه‌تنها برای علاقه‌مندان به آشپزی جذاب است، بلکه برای گردشگران و عاشقان سفر به چین، نگاهی دقیق‌تر به سبک زندگی مردم محلی فراهم می‌سازد. تنوع مواد اولیه، استفاده هوشمندانه از ادویه‌ها و تکنیک‌های خاص پخت، از جمله عواملی‌ هستند که غذاهای چینی را از سایر فرهنگ‌های غذایی متمایز می‌کنند. برای آشنایی با مقاصد گردشگری محبوب و راهنمای کامل سفر به چین، پیشنهاد می‌کنیم به وب‌سایت گردشگری سفرهای پایتخت مراجعه کنید.

سؤالات متداول

پکن داک چگونه آماده می شود و چه ویژگی هایی دارد؟ 

پکن‌داک با فرآیند خاص خشک کردن و پخت اردک تهیه می‌شود. پوست آن به روشی خاص ترد شده و با نان نازک و سس مخصوص سرو می‌شود.

چرا سس سیاه چینی در برخی غذاها استفاده می شود؟ 

این سس از تخمیر لوبیای سیاه تهیه شده و طعم عمیق و اومامی به غذا می‌دهد. معمولاً در غذاهای گوشتی و تفت‌داده شده کاربرد دارد.

معروف ترین غذای گیاهی چینی کدام است؟ 

ماپو توفو و بادمجان سیرکیان از محبوب‌ترین گزینه‌ها هستند که با سس‌های تند و روش‌های پخت خاص تهیه می‌شوند.

غذاهای شمال و جنوب چین چه تفاوت هایی دارند؟ 

شمال چین به نان و غذاهای گندمی معروف است، در حالی که جنوب بر پایه برنج و طعم‌های شیرین-ترش تمرکز دارد. روش‌های پخت نیز متفاوت است.